گفته یکی از بزرگان...اما خیلی تاثیرگذار
سمیناری دعوت شدم که جلو در ورودی، به هر یک از مدعوین بادکنکی می دادند! سخنران بعد خوشامدگویی از حاضرین که ۵۰نفر بودند ، تقاضا کرد با ماژیک اسم خود را روی بادکنک نوشته و آن را در اطاقی که سمت راست سالن بود بگذارند و خود در سمت چپ جمع شوند. سپس از آنها خواست ظرف ۵ دقیقه به اطاق بادکنکها رفته و بادکنک نام خود رابیاورند. من به همراه سایرین دیوانه وار، به جستجو پرداختیم ؛ همدیگر را هل می دادیم و زمین می خوردیم و هرج و مرجی به راه افتاده بود تماشایی... مهلت ۵ دقیقه با ۵ دقیقه اضافی به پایان رسید ، اما هیچکس نتوانست بادکنک خود را بیابد. این بار سخنران ، همگان را به آرامش دعوت و پیشنهاد کرد که هرکس بادکنکی رابردارد و آن را به صاحبش بدهد! بدین ترتیب کمتر از ۵ دقیقه همه به بادکنک خود دست یافتند. سخنران ادامه داد: این اتفاقی است که هر روز در زندگی ما می افتد ؛ دیوانه وار در جستجوی سعادت خویش به این سو و آن سو چنگ می اندازیم و نمی دانیم: ***سعادت ما در گرو سعادت و مسرت دیگران است*** با یک دست سعادت آنها را بدهید و سعادت خود را از دست دیگر بگیرید... و آیا هدف از خلقت انسان، چیزی جز این بوده است؟؟؟